.jpg)
«شرکت ۹۰ ساله داروگر تعطیل شد». این خبری است که طی روزهای گذشته برخی از رسانه های منتقد دولت با شور و شعف فراوان منتشر کردند و آن را به کارنامه دولت یازدهم ضمیمه کردند. خبری که در همان روزهای نخست توسط تعداد زیادی از مدیران این شرکت و اتحادیه های کارگری تکذیب و اعلام شد که هیچ کارگری از این کارخانه اخراج نشده است.
اما دایه های مهربان تر از مادر بی توجه به این تکذیبیه ها و جوابیه های مختلف همچنان درصدد بودند تا فرضیه خود را برای تعطیلی سلسله وار کارخانه های بزرگ ثابت کنند تا اینکه روز گذشته هلدینگ داروگر در یک جوابیه رسمی به یک خبرگزاری آب پاکی به روی دست دلواپسان ریخت و اعلام کرد که این گروه تولیدی هیچ مشکلی ندارد.
به گزارش ایران، درحالی برخی از رسانه ها در فضای انتخاباتی موجود با تلاش بسیاری به دنبال رکود و تعطیلی در اقتصاد کشور می گردند که در دولت قبل برای اینگونه اخبار سوژه های بسیار زیادی وجود داشت که خواسته و ناخواسته از چشم تیزبین این رسانه ها دور مانده است. گزارش های رسمی مرکز آمار ایران از تعداد کارگاه های صنعتی با بیشتر از ۱۰ نفر کارکن در فاصله سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲ گویای آن است که نزدیک به ۳ هزار واحد (۲۹۰۶ واحد) تعطیل و از چرخه تولید خارج شده اند. البته همانگونه که مشخص است براساس تقسیم بندی مرکز آمار ایران در طرح های آمارگیری خود این آمار تنها به کارگاه های صنعتی مربوط می شود و باید هزاران بنگاه تولید و اقتصادی در سایر بخش ها مانند خدمات، بازرگانی، کشاورزی و... را نیز به آن اضافه کرد.
طبق گزارش های مرکز آمار، شمار کارخانه های متوسط و بزرگ از ۱۷ هزار و ۶۰۳ واحد در سال ۱۳۸۶ به ۱۴ هزار و ۷۸۷ واحد در سال ۱۳۹۱ رسیده که افت ۱۶ درصد نشان می دهد. براین اساس در سال هایی که درآمد فروش نفت کشور به ارقام افسانه ای رسیده بود، به طور متوسط سالانه ۴۸۰ کارخانه تعطیل شده است.
همچنین ارزش پروانه های بهره برداری بخش صنعت که در سال ۱۳۸۷ حدود ۲۲۷ هزار میلیارد ریال بوده است در سال ۱۳۸۸ و ۱۳۹۰ به ۱۹۰ هزار میلیارد تومان کاهش یافته است. یعنی ارزش سرمایه گذاری های جدید در حوزه صنعت ۵۰ درصد کم شده است. علاوه بر اینها آمارهای رسمی نشان می دهد از سال ۸۹ تا ۹۱ فرآیند توسعه در ۹۰ درصد بنگاه های صنعتی کشور متوقف شده، فروش کالاهای صنعتی به میزان ۷۰ درصد کاهش یافته و به صورت میانگین ۴۰ درصد مراکز صنعتی در شهرک های صنعتی تعطیل شده اند و ۲۰ درصد هم با حداقل ظرفیت کار می کنند. آمارهای ارائه شده از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی هم بیانگر آن است که در سال ۱۳۹۱ حدود ۱۷۵۰ واحد صنعتی دچاراختلال در تولید شدند و ناگزیر، نیروی کار خود را تعدیل کنند.در همین زمینه علی یزدانی مدیرعامل شهرک های صنعتی و معاون وزیر صنعت نیز آمار جالبی ارائه می کند. به گفته وی ۵۸ درصد واحدهایی که در داخل شهرک ها و نواحی صنعتی کشور تعطیل شدند، مربوط به دولت قبل بوده است. ۴۲ درصد نیز مربوط به ۳ دولت دیگر، یعنی سازندگی، اصلاحات و تدبیر و امید بوده است.
وی با اشاره به تعطیلی برخی واحدهای تولیدی و تبلیغ منفی درباره آنها، افزود: «همه تصور می کنند که در دولت یازدهم این واحدها تعطیل شده است؛ در حالی که برای مثال، در رابطه با ارج در دولت قبل تصمیم گیری شده بود و یک واحد قدیمی است.»
برپایه آمارهای ارائه شده از سوی یزدانی تا پایان سال ۹۴ در کل کشور - مربوط به زمان ها و دوره های مختلف-، ۷ هزار و ۸۵ واحد راکد در داخل شهرک ها و نواحی صنعتی داشته ایم که از این تعداد، ۴ هزار و ۹۷ واحد از مردادماه ۸۴ تا مرداد ۹۲ تعطیل شده است. یعنی ۵۸ درصد کل واحدهای کشور در داخل شهرک ها و نواحی صنعتی در دولت قبل تعطیل شده است. با این حال آمار نشان می دهد که در ۸ ساله دولت های نهم و دهم بخش عمده ای از واحدهای تولیدی با کمتر از نیمی از ظرفیت خود کار می کردند. برهمین اساس در دولت یازدهم یکی از نخستین برنامه های دولت بازگرداندن رونق به واحدهای تولیدی و رفع موانع موجود بود و خروج ۷۵۰۰ واحد از رکود با سرمایه ای بالغ بر ۱۶ هزار میلیارد تومان در دستور کار قرارگرفت و اجرایی شد.
پاسخ رسمی «داروگر» به تخریبگران
با وجودی که برخی رسانه ها با تکیه برشنیده ها، حکم تعطیلی داروگر را صادر کردند و با از دست رفتن نوستالژی ۹۰ ساله مردم ایران همدردی کردند، اما جوابیه رسمی این شرکت به یکی از خبرگزاری خلاف آن را ثابت می کند.
درابتدای این جوابیه آمده است: اینکه یک رسانه و نهاد خبری اقدام به انتشار اقوال و اخبار کذبی می کند، آن هم بدون تحقیق و استعلام از مجموعه که مورد تخریب و افترا واقع شده است جای تعجب بسیار دارد. این نوع درج خبر بی شک در جهت ایجاد فضای یأس و تردید در جامعه بوده و مغایر رسالت همه خدمتگزاران در جهت عمل به فرامین رهبر معظم انقلاب مربوط به سال ۹۶ «مقاومتی- تولید و اشتغال» است و چیزی جز خشنودی دشمنان نخواهد داشت. حال درج اخباری نظیر تعطیلی داروگر، چگونه با مطالبه رهبرمعظم انقلاب و مردم مطابقت دارد؟ و حداقل حساسیت جهت اجرای فرامین معظم له از نظر این بخش تولیدی این بود که به جای پراکنده کردن بذر نا امیدی و یأس، استعلام ساده ای از مدیران این شرکت می گرفتند. انتشار اخبار خلاف واقع از واقعیت های تولیدی و کاری حاکم بر صنعت کشور نه تنها در فرآیند آگاه سازی جامعه با نیت انسجام تولید ملی و اشتغال و خودکفایی مثمر ثمر نخواهد بود، بلکه باعث از هم گسیختگی شالوده و مبنای سرمایه گذاری های تولیدی خواهد شد. خبری که مشخص نیست با پشتوانه کدام منبع خبری موهوم تنظیم شده و صحت آن به هیچ وجه بر منتشر کنندگان آن مکشوف نگردد مسلم است که براحتی مورد آماج حملات رسانه های خارجی و باعث سوء استفاده آنان شده و این امر نه تنها جنبه حمایتی از کارگر نمی تواند داشته باشد که سبب بی اعتمادی عمومی در سرمایه گذاری های صنعتی شده و به تبع آن موجب ترید نسبت به عملکرد رسانه های عمومی خواهد شد.
چگونه ممکن است هلدینگ داروگر که شامل کارخانه های شوینده، بهداشتی و آرایشی کف، تولی پرس، تولید دارو، روغن نباتی جهان، شیرینی شکلات کیوان و ۱۲ واحد تولیدی بزرگ زیر مجموعه آن است و ۶۰ درصد بازار شوینده آرایشی بهداشتی را تأمین می کند تعطیل شود؟ با توجه به اینکه کلیه کارخانجات در سال حداقل یک ماه اورهال دارند. آیا ممکن است که خط تولید پودر لباسشویی ما که روزانه هزار تن پودر شوما و دریا و کف را تولید می کند، اورهال نشود؟ یا دستگاه شامپو تخم مرغی که در سراسر دنیا و روزانه بیش از ۱۰۰ تن تولید می شود نیازی به تعمیرات سالانه ندارد؟
