شهرک صنعتی

شهرک صنعتی (به انگلیسی: Industrial Estate یا Industrial park) به شهرکی در فاصله حداقل ۲۰ کیلومتری از شهر اصلی گفته می‌شود که فقط شامل تعدادی کارخانه و کارگاه تولیدی می‌شود. مانند: شهرک صنعتی اراک، قم، سمنان

تعریف شهرک صنعتی[ویرایش]

شهرک صنعتی منطقه‌ای است که به منظور توسعه صنعتی و متمرکزشدن تولیدات صنعتی در نظر گرفته شده است. هدف از ایجاد شهرک صنعتی، توسعه صنعتی کشور در خارج از مناطق شهری است تا تاثیرات منفی بار صنعتی بر ساکنین شهری را به حداقل رسانده، آلایندگی را کم کرده و با دسترسی آسان به مسیر حمل و نقل، کمترین بار ترافیکی را در مناطق شهرنشین به بار آورد.

فهرست شهرک‌های صنعتی ایران[ویرایش]

فهرست شهرک‌های صنعتی مراکز استان‌های ایران^[۱]

مزایای استقرار صنایع در شهرک‌های صنعتی[ویرایش]

- عدم نیاز به دریافت مجوزهای جداگانه از ادارات مختلف

- مستثنی بودن از قانون شهرداری‌ها

- پرداخت نقد و اقساط هزینه‌های انتفاع از تاسیسات

- صدور رایگان و در اسرع وقت مجوزهای ساخت و ساز و پایان کار

- واگذاری اداره شهرک‌های صنعتی به هیأت امنای متشکل از صاحبان صنایع

- امکان اجاره یا خرید سالن‌های آماده برای تسریع در بهره برداری از واحد تولیدی

- بخشودگی قسمتی از هزینه‌های انتقاع از تاسیسات برای واحدهایی که زودتر از زمان پرداخت اقساط خود به بهره برداری می‌رسند.

- کاهش هزینه‌های سرمایه گذاری به دلیل استفاده از خدمات مشترک سازماندهی شده شرکت شهرک‌های صنعتی از جمله آب، برق، تلفن، گاز و تصفیه خانه فاضلاب.

- در شعاع ۳۰ کیلومتری مراکز استان‌ها و شهرهای بالای ۳۰۰ هزار نفر، معافیت مالیاتی ماده ۱۳۲ قانون مالیاتها فقط مشمول واحدهایی می‌شود که در شهرک‌های صنعتی مستقر می‌باشند.

- مستثنی بودن از قانون شهرداری‌ها

- پرداخت نقد و اقساط هزینه‌های انتفاع از تاسیسات

- صدور رایگان و در اسرع وقت مجوزهای ساخت و ساز و پایان کار

- واگذاری اداره شهرک‌های صنعتی به هیأت امنای متشکل از صاحبان صنایع

- امکان اجاره یا خرید سالن

منابع[ویرایش]

1. ↑ "سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران".

• ویکی‌پدیای انگلیسی