شیشه های شکسته به سطل بازیافت شما تعلق ندارند

آیا من باید شیشه ای که در سطل بازیافت می اندازم را دارای زیر سازی نمایم؟

شیشه های شکسته به سطل بازیافت شما تعلق ندارند.پس شما چطور از شکستگی جلوگیری کرده و شیشه های شکسته را بطور مناسب دفع می کنید؟

سوال: آیا برای ممانعت از شکستگی , ظروف و بطری های شیشه ای را در سطل بازیافت باید دارای زیر سازی نمایم؟با شیشه های شکسته چکار باید بکنم؟
پاسخ:شیشه های شکسته از بدترین چیزهایی هستند که از نظر فنی قابل بازیافت می باشند هر چند این مواد اغلب به عنوان بازیافتی های قابل پذیرش محسوب نمی شوند.پس در بازیافت شیشه یکی از مهمترین کارها این است که مانع شکستن ظروف و بطری های شیشه ای گردید.
اگر در محله شما عملیات بازیافت از کنار پیاده رو و بصورت تک جریانی صورت می گیرد و جمع آوری پسماندهای شما با سازماندهی خوبی انجام می شود برای جلوگیری از شکستن شیشه کافی است چیزهای کاغذی در کف سطل زباله بگذارید.با ایجاد لایه ای از روزنامه و مجله نه تنها بستر نرمی که مانع از شکستن شیشه ها می شود فراهم می آورید بلکه در فضای مورد نیاز صرفه جویی قابل تاملی ایجاد می کنید(کاغذ فشرده شده در کف از کاغذ واقع در رو فضای کمتری می گیرد)با پرداخت اضافی خیال شما تخت می شود که در نتیجه طوفان و بادهای شدید کاغذهای شما پخش و پلا نشده و خیابان ها را پر نخواهد نمود.
با این حال اگر برنامه جمع آوری پسماندها از کنار پیاده رو به گونه ای است که مواد جور شده باید تحویل داده شوند شما حق ندارید که در سطل شیشه از مواد غیر شیشه ای برای درست کردن بستر کمک بگیرید.اختلاط مواد اساسا کارها را قفل می کند و ممکن است موجب شود ماحصل کل کار شما دیگر بازیافت شدنی نباشد.بهترین راه برای اینکه قبل از رسیدن به مراکز بازیافت جلوی شکستن شیشه را بگیرید این است که هر آیتم شیشه ای را در یک زمان درسطل قرار دهید و ان ها را از فاصله دور به سوی سطل پرت نکنید.پرتاب های سه امتیازی از درب گاراژ بهترین چیزی است که برای رها ساختن قوطی های آلومینیمی استفاده می شود.
شیشه شکسته عموما به دو دلیل زباله در نظر گرفته می شود:اول اینکه این شیشه ها از لحاظ ایمنی برای کارگرانی که آن ها را دستکاری می کنند خطرناک هستند.مطابق با اخبار هفتگی تایمز در 2010 که وفق گزارش بخش بهسازی شهر نیویورک حاصل شده است چند صد جراحت جدی به کارگران در نتیجه دفع شیشه های شکسته وارد شده است.دومین دلیلی که باعث می شود شیشه های شکسته در برنامه های بازیافت جایی نداشته باشند این است که نوع شیشه ساخته شده نمی تواند شناسایی شود.شیشه های مورد استفاده در آینه ها,بادگیرها و ظروف نگهداری مواد غذایی از مواد شیمیایی مختلف و در فرآیندهای متفاوت تولید می شوند.پس این انواع مختلف شیشه ها نمی توانند از یک راه بازیافت شوند.
قبل از گذاردن شیشه های شکسته در میان زباله ها موضوع را مجددا با رفتگر چک کنید چون شاید او توصیه هایی برای بازیافت شیشه های شکسته داشته باشد.برخی از برنامه های بازیافت مادامی که شیشه های شکسته جدا از ظروف و بطری های شیشه ای آسیب ندیده نگهداری شوند پذیرایشان هستند و یا در دفع زباله برای گروه شیشه ها راهی بهتر سراغ دارند.عموما یک راه ایمن برای بسته شیشه های شکسته شما در دفع زباله قرار دادن آن در کیسه کاغذی یا جعبه کارتن است که در روی آن ها با مارکر ضخیم مشکی برچسب "شیشه شکسته" خورده باشد.حالا دیگر می توانید آن را بالا یا نزدیک زباله دانتان رها سازید.
اگر برنامه بازیافت پذیرای شیشه های شکسته نیست و شما علاقمند هستید در خارج اماکن دفن راهی برای استفاده مفید از این شیشه ها بیابید با قالب سازهای محلی, مغازه های تعمیر بادگیرها و یا مدارس هنری تماس بگیرید چون ممکن است آن ها نیازمند تکه های بزرگ شیشه های شکسته باشند.